Vidovdan se najčešće dovodi u vezu sa knezom Lazarom i Kosovskim bojem. a s druge, u ranohrišćanskoj verziji, sa svetim Vidom.

Kao državni praznik, Vidovdan se obeležava radno, u spomen na Kosovsku bitku, koja se odigrala 28. juna 1389. godine, to jest 15. juna po starom kalendaru na Gazimestanu.

Kako istoričari navode, u pitanju je važan datum u kolektivnoj svesti srpskog naroda i jedan od temelja kolektivnog identiteta. Vidovdan simbolizuje slobodu, otpor tuđinu, negovanje patriotizma, nacionalnog bića, viteštva i herojstva, kao i prekretnicu posle perioda uspona pod vladarima iz dinastije Nemanjića.

Pogibiji srpskih vojnika je posvećen spomenik podignut na Gazimestanu 1953. godine. U pitanju je delo Aleksandra Deroka, dok Spomenik kosovskim junacima, koji je otkriven 28. juna 1904. godine u okviru proslave sto godina od Prvog srpskog ustanka, u prisustvu kralja Petra Prvog Karađorđevića, predstavlja simbol Kruševca i rad je srpskog vajara Đorđa Jovanovića.

Nakon Kosovske bitke, telo kneza Lazara (1329-1389) sahranjeno je u manastiru Ravanica, a u seobi Srba pod patrijarhom Arsenijem Čarnojevićem krajem 17. veka je preneto u fruškogorski manastir Vrdnik.

U Ravanicu su Lazareve mošti vraćene 1989. godine, na 600 godina od Kosovske bitke.

Koji su običaji za Vidovdan?

U severozapadnoj Srbiji i Vojvodini se iznosi sve tkanje koje je napravljeno u domaćinstvu kako bi se videlo koliko je vredno i pokazalo da je određena porodica imućna.

U sredinama poput Mačve, na taj dan su velike zadušnice. Po običaju, izlazi se do podneva na groblje i donosi hrana, a riba obavezno, kao vrsta žrtve svetom Vidu.